We beginnen onze reis, het is 4:00 uur, en we zijn op dit moment in Bogota. We gaan naar de
prachtige stad Mompox, 740 km verderop. Mompox is een stad in Colombia, waar de meeste
ambachtslieden (artisans), die gespecialiseerd zijn in filigraan sierade leven. Mompox wordt ook
beschouwd als een patrimonium van de mensheid door Unesco. Het kost ons 14 uur om daar te
komen, het paradijs waar zilver en goud in ware kunst worden omgezet.
Onderweg komen we langs steden zoals La Vega, Villeta, Guaduas, en dan nemen we de snelweg die
het centrum verbind met het noorden van Colombia: “Ruta del sol”. We gaan door meerdere
provincies heen voor het bereiken van Bolivar, de provincie waar Mompox zich bevindt. Op onze route
steken we de majestueuze Magdalena rivier over via een recent gebouwde brug. Nog niet zo lang
geleden was de enige manier om de Magdalena over te steken een veerboot. We hebben geen hotel
geboekt, we zijn op zoek naar een goede plek om de nacht door te brengen. We vinden een klein,
eenvoudig hotel. Er is geen luxe hier, maar het voldoet het is er schoon en fris. We zijn moe van de
lange reis, maar besluiten toch om een kleine wandeling te maken in de stad.
Daar is het, het beroemde Santo Domingo plein, en de Santo Domingo kerk. Zeer dicht bij het plein
vinden we een restaurant, net langs de rivier. We besluiten hier te eten, we bestellen een typisch
gerecht met twee koude (welverdiende) biertjes. Dit paradijs is warm, kalm en hectisch, en voor de
muggen is het ook etenstijd. Na het eten is het tijd om terug te gaan naar het hotel, morgen zien we
meer van de stad en ontmoeten de ambachtslieden.
De warmte maakt ons vroeg in de ochtend wakker, alhoewel moe van de reis besluiten we de tijd
goed te benutten en we maken ons klaar om de stad te verkennen. Op weg naar Doris, de
eigenaresse van de werkplaats waar we een afspraak mee hebben, zien we veel werkplaatsen waar
ambachtslieden al werken. Hier vermaken ze de zilveren draden die de basis vormen voor het
filigraan. We stoppen bij een aantal van deze werkplaatsen, ze begroeten ons en nodigen ons uit om
binnen te komen. Verbazingwekkend, hoewel de lucht buiten erg warm voelt, is het in de werkplaats
lekker fris. Een oudere man heeft de leiding en begint met ons te praten en legt ons de techniek uit.
We hebben niet gezegd dat we op zoek zijn naar sieraden in filigraan. Hij begint als een professionele
verhaalverteller te vertellen, hoewel gefascineerd met het verhaal realiseren we ons dat we moeten
opschieten, anders komen we te laat bij Doris. We weten nog steeds niet precies waar we naar toe
moeten gaan.
We zijn aangekomen bij de werkplaats van Doris. We hebben elkaar niet eerder ontmoet, maar we
hebben al een paar keer telefonisch gesproken, Doris komt ons groeten alsof we familie waren, we
houden van deze openheid, we voelen ons meteen welkom. Na een koude limonade begint Doris haar
verhaal te vertellen. Zij is de eigenaresse van de werkplaats, die al meerdere generaties in haar
familie is. Zij ontwerpt alle sieraden die daar worden vervaardigd, het proces is heel eenvoudig. We
beginnen met het smelten van het zilver of goud, hier worden lange draden van gemaakt. Dit gebeurd
in een machine (die op een pasta-maker lijkt). Het zilver wordt door een matrijs geperst om zo de
draden te vormen. Het proces wordt meerdere malen herhaald tot het draad dun genoeg is. De
zilveren draden worden daarna geweven in de typische vormen van filigraan, met als eindresultaat
zeer mooie oorbellen, armbanden, ringen en hangers. Na het beschrijven van het proces zijn we naar
haar winkel zijn gegaan, oh mijn God dit is als een Disneyland voor vrouwen. Ik weet niet waar ik moet
beginnen, ik hou van deze armband, en ik hou ook van deze oorbellen, en ook deze hanger.
Het zal moeilijk zijn om een keuze te maken.
Ik hoop dat we de juiste keuzes maken, en dat onze klanten de stukken die we hebben geselecteerd
voor The Art of Handmade mooi vinden.
